-
1 избивам
изби́вам, изби́я I. гл. 1. ( убивам) um|bringen unr.V. hb tr.V.; tot|schlagen unr.V. hb tr.V.; 2. aus|schlagen unr.V. hb tr.V.; aus|treiben unr.V. hb tr.V., treiben unr.V. hb tr.V., aus|brechen unr.V. hb tr.V.; избивам си нещо от главата ich schlage mir etw. aus dem Kopf aus; посл. клин клин избива ein Keil treibt den anderen. II. гл. 1. ( появявам се) aus|brechen unr.V. sn itr.V., aus|treten unr.V. sn itr.V.; 2. прен. ( чувство) aus|brechen unr.V. sn itr.V.; избивам ме (те, го, я, ни, ви, ги) überkommen unr.V. hb tr.V., geraten unr.V. sn itr.V. ( на нещо in etw. (Akk)), aus|brechen unr.V. sn itr.V.; избива ме на плач mich überkommt das Weinen.
Перевод: с болгарского на немецкий
с немецкого на болгарский- С немецкого на:
- Болгарский
- С болгарского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий